Vaarwel...

Johanna Berghorst - Koetsier

9 mei 1943 - 30 mei 2012

Ik denk...

ik denk

als het regent

laat ze niet nat worden

en als het stormt

vat ze geen kou

en ik denk ook

dat dat denken

niet helpt

want je wordt nooit meer

nat noch vat je een kou

want het regent

noch waait ooit

meer voor jou

[Bert Schierbeek]

Lof van de geringe eigendunk

De buizerd heeft zichzelf niets te verwijten.

Scrupules zijn de zwarte panter vreemd.

Piranha's twijfelen niet of hun daden wel rechtmatig zijn.

De ratelslang aanvaardt zichzelf zonder voorbehoud.

Jakhalzen met zelfkritiek zijn onbestaanbaar.

Sprinkhaan, kaaiman, haarworm, horzel

leven zoals ze leven en zijn er gelukkig mee.

Honderd kilo weegt het hart van de zwaardwalvis

maar in een ander opzicht is het licht.

Niets is dierlijker

dan een zuiver geweten

op de derde planeet van de zon.

[Wislawa Szymborska]

What goes around, comes around...

Wijze woorden op de Happinez Scheurkalender van vandaag... 

Ongelukkige mensen zoeken altijd een excuus om ongelukkig te zijn
(Hazrat Inayat Khan)

Op een kruispunt stond een man.

Een voorbijganger vroeg hem:

'Ik kom van die stad daar en moet naar de volgende stad.

Weet je hoe de mensen daar zijn?'

De man antwoordde met een vraag:

'Hoe waren de mensen daar?'

'O, die waren gezellig en gastvrij.

Een goede stad om te wonen.'

'De volgende stad is ook een goede plaats om te wonen.

Een goede reis gewenst.'

Even later kwam een tweede voorbijganger langs.

Hij kwam uit dezelfde stad, stelde dezelfde vraag en kreeg 

dezelfde vraag terug:

'Hoe waren de mensen daar?'

'O, die waren heel vervelend. Gierig en op zichzelf.

Verschrikkelijk!'

'Je zult de mensen in de volgende stad ook verschrikkelijk

vinden. Een goede reis gewenst.'

[foto: stoeptegel in Zwolle]

Blijven bezemen...

Je moet de Weg naar Santiago steeds overdoen,

onnodige bagage weggooien,

alleen datgene overhouden waar je geen dag buiten kunt.

Zorgen dat de liefdesenergie vrij kan stromen,

van buiten naar binnen, van binnen naar buiten.

[uit: De Zahir, Paulo Coelho]

Op de schop...

Goed... dan zeg je dus je baan op omdat je je bezig wilt houden met je fotoproject..., loop je een half jaar fictief rond op blote voeten... om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat het anders moet...

De knoop is definitief doorgehakt... alles wat ik de afgelopen twee jaar heb gemaakt... het gaat op de schop... soort van van scratch af aan opnieuw beginnen dus...
Perfecte timing uiteraard... als je net bent begonnen met twee parttime banen waardoor de week goed gevuld is...

Duzzzzzzzzzzzzzzzzzz...