Vandaag is de dag dat het af had moeten zijn... het begraafplaatsenfotoproject, maar zo werkt dat dus blijkbaar niet. Ongeveer 2 jaar geleden schreef ik me in bij Ruben Smit voor de workshop Ambitie. De basisopleiding van de Fotoacademie was afgerond, de opleiding Fotografische Vormgeving van de Fotovakschool ging niet door (slechts 1 aanmelding naast die van mij) en zo kwam ik weer bij Ruben terecht. De aftrap van het project was pas in november 2010 maar het onderwerp, dat lag voor mij wel vast, sfeervolle foto's van begraafplaatsen in combinatie met mooie teksten. Daar kon ik dus al mooi mee aan de slag voordat de echte aftrap was... althans dat dacht ik. Het liep anders. Een paar maanden later overleed mijn zwager, en nou ja, dan ga je dus echt niet voor je hobby op begraafplaatsen rondlopen. De tijd vloog voorbij, mijn camera ging tot 2x toe kaduuk en foto's maken als ik wel een camera had... laat maar. Dat was 2010 zo ongeveer wat fotograferen betreft.
Maar het werd eind november 2010, het project werd afgetrapt bij Ruben. En ik zat nog steeds met die begraafplaatsen in mijn maag. Ik wilde wel, maar nee, toch ook eigenlijk helemaal níet. 'Ik denk dat ik dat maar niet moet doen'. Ruben dacht daar anders over. Juist omdat het zo dichtbij stond qua gevoel zou ik het wél moeten doen. Alles op zijn tijd, maar probeer het wél en ga anders beide projecten naast elkaar opstarten (ik had inmiddels ook een alternatief bedacht) dat was de boodschap die ik mee kreeg. Wat ik wilde doen was volgens hem vrij uniek. Met mijn 'verhalende fotografeerstijl' (volgens hem) zou dat iets heel moois gaan worden.
En toen werd het 2011, en er gebeurde nog steeds helemaal niets. Nog steeds totaal opgedroogd, geen inspiratie, geen... niets dus op een paar gave foto's in Londen na. En zo ging het eigenlijk het hele jaar door. Bij vlagen reuze geïnspireerd, en als die inspiratie er was dan knalden de gave platen voorbij op mijn scherm, maar meestal niets dus. En over de teksten, die ik diep in mijn hart het allerliefst zelf wil schrijven, heb ik het dan nog helemaal niet. Vanaf 1 november 'blote voeten', geen verplichtingen, een leeg hoofd, alle tijd voor fotograferen... zou je denken... en nog steeds... niets, he-le-maal niets. Raar, echt raar, vond ik dat en ook reuze-irritant.
En heel langzaamaan begon het door te dringen... eindpresentatie in januari 2012, forget it!!! Ik, die altijd alle deadlines haalt... deze deadline zou volledig aan mij voorbij gaan. Dat was even slikken. En toch, in tegenstelling tot wat mijn 'mijn oude ik' zou voelen, het voelde totaal niet als falen. Het is gewoon nog niet af, niet klaar, ik ben er nog niet klaar voor, alles op zijn tijd, mijn tijd komt wel. Dat dus.
Ondanks dat ik nog niet klaar ben, ben ik vandaag toch naar de eindpresentaties gegaan. Prachtige dingen gezien van een aantal andere cursisten. En tot mijn grote (en blije) verrassing was meer dan de helft van mijn groep er nog niet klaar voor, slechts 3 presentaties waren er van mijn medecursisten. Prachtig en inspirerend om te zien hoe ook zij, ieder op hun eigen manier geworsteld hebben en hoe ze ongelovelijk zijn gegroeid in het afgelopen jaar. Totaal verschillende projecten, stijlen, onderwerpen, ieder op zijn eigen manier. Indrukwekkend en superinspirerend! Iemand die startte met het idee om het menselijk ingrijpen in de natuur in beeld te brengen met een vrij zakelijke blik en die nu magisch-realistische foto's van hetzelfde onderwerp stond te presenteren die zo onwijs mooi en kunstzinnig zijn. Adembenemend wow! Zo indrukwekkend en mooi! Een ander die in feite een kant en klaar pakket heeft gemaakt voor een op te richten bezoekerscentrum bij het Haaksbergerveen. Prachtig!
Het duurt nog wel even voordat mijn project klaar is, maar het komt goed, absoluut! Dat weet ik echt meer dan 300% zeker na vandaag!
En voor wie nieuwsgierig is, deze YouTube slideshow geeft een impressie van de foto's die ik tot afgelopen zomer heb gemaakt. Een update volgt binnenkort, er wordt inmiddels weer gefotografeerd :o))
Geen opmerkingen:
Een reactie posten