Dit lijkt de trip van nét wel te worden... Op de valreep vertrok ik toch nog met een nieuwe, slimme foon naar Londen. Een werkende dus, niet onbelangrijk.
Na een geweldige nachtrust van wel 2 uur liep de wekker om half 5 af. Huh? Enigszins verdwaasd gingen de dopjes los , maar gelukkig landde het kwartje snel... Londen! Exact op tijd tufte de trein naar Roosendaal station Zutphen uit. So far so good...
De exact-op-tijd-illusie duurde helaas maar tot Nijmegen. 'Wegens een sein- en wisselstoring rijdt deze trein maar tot Oss, het is nog onduidelijk of er bussen worden ingezet.' Gofferdegoffer! 'Herstel, deze trein rijdt niet verder dan Nijmegen, omreizen via Utrecht.' Op advies van de conducteur als een dolle een sprintje trekken naar de NSHispeed-balie. Eerst maar eens kijken of het überhaupt zin had om door te reizen als ik m'n Eurostar-aansluiting zou missen.
Geweldig... de balie ging pas om 7 uur open... Gelukkig was dat over 5 minuten... wachterdewacht... pomtiedom... 7 uur... Sesam open u... exact op tijd... Maar helaas, 'wij zijn geen NSHispeed, we doen alleen grensverkeer...' MegaHuh! Waarom zit er dan wel een
NSHispeed-sticker op de deur? Een wat? Daar, die sticker! Mevrouw wist het niet en schreef het 0900-nummer van NSHispeed op een papiertje. Daar moest ik maar even naar toe bellen. Tuut tuut... gesloten tot 8 uur. Dat was een driewerf gofferdegoffer! De drang de trein terug naar huis te nemen werd groter. Maar ik geef maar zo niet op. Terug naar de mevrouw die niet van NSHispeed was. Help!!! En dat deed ze. Ze pakte resoluut de telefoon en ging bellen. Ik ging met de taxi naar Den Bosch. Het zou er om hangen, volgens TaxiTomTom ging ik de trein op 2 minuten missen... Hoe hatelijk! We reden Nijmegen net uit toen de taximeneer een order kreeg... Omdraaien! Er moest nog iemand naar Den Bosch. 'Zo', zei hij, 'nu mis je de trein in ieder geval...' Vierwerf gofferdegoffer. De dame die instapte was net bij het station afgeleverd door dezelfde taxi, ze had beter kunnen blijven zitten.
Maar goed, we konden vertrekken... En hoera, wat een feest... in de ochtendspits van Nijmegen naar Den Bosch... het schoot niet op. Uiteindelijk werkte een andere NS-vertraging in ons voordeel, de trein van 8.50u had vertraging, hiephoi, daardoor haalden wij hem net. In de taxi waren de aardige mevrouw en ik inmiddels 'wij' geworden, lotgenoten die naar Brussel moesten... en rap een beetje.
In de taxi had ik NSHispeed gebeld. Het was geen probleem in Brussel overgeboekt te worden op de volgende trein. Plek zat, en de NS en Eurostar hadden afspraken gemaakt over dit soort akkefietjes. Gewoon naar de balie gaan en het wordt geregeld. Mooi! De reistijd van Den Bosch naar Roosendaal vloog voorbij. Superleuk gezelschap en dat was wederzijds. De
aardige dame was een gepensioneerde, reislustige lerares Frans onderweg naar haar broer in Zuid-Frankrijk. Ze wilde het naadje van de kous weten van mijn smartfoon en de social media. Het fascineerde haar en ze was aangenaam verrast wat daar allemaal mee kon. En haar beeld van Twitter en Facebook was ook behoorlijk bijgesteld vertelde ze bij aankomst in Brussel, in positieve zin dus. In Roosendaal konden we eindelijk genieten van een welverdiende bak koffie en bij mijn dubbele espresso kreeg ik zomaar een appelflap en die hebben we uiteraard gedeeld. Het zit ook weleens mee! En ik had dus aangenaam, gezellig reisgezelschap met meer dan genoeg gespreksstof! In Brussel scheidden onze wegen en realiseerde ik me weer eens dat dit leuke reisgezelschap toch mooi te danken was aan het gekloot op het spoor.
Het was tijd voor de zoveelste sprint , en wel naar de Eurostarbalie... Hier kreeg ik het geniale antwoord 'uw ticket kan niet omgeboekt worden' WAT???????????????????? Verwijzen naar het telefoongesprek en de blijkbaar toch niet bestaande afspraken tussen NS en Eurostar... Het hielp niet. En nee, ik heb ook geen vertragingsstempel op mijn ticket. Naar de balie gaan zou voldoende zijn. Niet dus. Gelukkig zat er een wijze mevrouw achter de balie ernaast... 'gewoon omboeken'. En zo geschiedde... Inmiddels is het 13.41 uur, typ ik een blog op mijn nieuwe, slimme foon en duikt de trein zo onder het Nauw van Calais...
Een reis met hobbels, maar zoals altijd... alles sal reg kom... En het is echt waar, in een dwarsstraat kom je de leukste dingen tegen!
