Dierbare vriendschappen...

Bijzondere vrienden... ik heb ze... We kennen elkaar nog maar een paar jaar en hebben elkaar slechts 3x in het eggie gezien. De eerste ontmoeting was heel kort, 'hoi' 'hoi', zoiets... in het crematorium, hij was zijn beste vriend verloren en ik...? ik was een bijzondere vriend kwijt. Een jaar later kwamen we elkaar tegen op een feestje, van zijn zus, mijn collega. Mailen kunnen we als de beste, afspreken, het kwam er nooit van. Tot ik in het najaar van 2011 vertelde dat ik bier lustte... De date was snel gemaakt, half 4 de kroeg in en rond een uur of 12 's nachts rolde ik m'n huis weer in. Nooit uitgekletst en geouwehoerd.

Vanochtend kreeg ik ineens een mail, out of the blue... 'heb je vanavond wat te doen?' Ja, dat had ik, maar het woordje 'Floyd' in het onderwerp triggerde mij genoeg. Wat het ook is, ik ga mee! Deal, jij pikt mij op, ik doe de kaartjes... En zo was ik vanavond ineens via Arnhem onderweg naar Nijmegen met een bijzondere vriend. Geweldige muziek, leuke avond en bijzonder, want, ja, hij was er óók bij, Ronald... In de toegift kwam Wish you were here voorbij, als vanzelf keken we allebei naar boven, voor hem, en hij is erbij.

Ruim 5 jaar alweer... Het is fijn te weten dat ik niet de enige ben die nog vaak aan hem denkt...

Voor altijd in ons hart, ver weg en toch vaak nog heel dichtbij...