De neverending zoektocht naar balans... wankel evenwicht vinden... koorddansen... Kahlil Gibran heeft het mooi verwoord... het lijkt zo simpel...
**************************************************
Je rede en je hartstocht zijn je ziel als roer en zeilen.
Wanneer je zeilen scheuren of je roer breekt, kun je alleen nog meedrijven of slingeren en ronddobberen op volle zee.
Want de rede alleen is een kracht die afremt. En hartstocht zonder tegenwicht is als een vlam die zichzelf verteert.
Maar als de rede opstijgt tot de hoogten van de hartstocht, klinkt een melodie op in je ziel.
En als de hartstocht wordt geleid door de rede, zal zij telkens weer herleven en als een feniks herrijzen uit de as.
Laat verstand en begeerte twee welkome gasten zijn in jouw huis.
En de ene gast onthaal je net als de andere, want zorg je beter voor de een dan voor de ander, dan zul je de liefde en het vertrouwen van beide verliezen.
[uit: De Profeet - Kahlil Gibran]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten