En toen was het weer maandag...

En toen was het weer maandag... geen gewone maandag waarvan er ongeveer 52 in een jaar passen, maar die ene k*t-maandag eind april waarop mijn telefoon om 23.22 uur ging en alles anders werd. Het is vandaag ook niet de 26e, dat is donderdag pas, dan is het echt 2 jaar geleden..., maar het was op een maandag, deze maandag, dus gevoelsmatig is het vandaag 2 jaar geleden...

Het wás een doodnormale maandag, zo één waarvan er dus 52 in een jaar gaan en het is bizar hoe de doodgewone details van die dag in m'n geheugen gegrift staan terwijl ik overdag niet wist wat er 's avonds ging gebeuren. Een blije, zonnige maandag, op het werk liep het allemaal best lekker met een paar extra vrije dagen rondom Hemelvaartsdag in het vooruitzicht. Ik was lekker op tijd klaar op kantoor, had onderweg naar huis nog effe een extra Wii remote gekocht voor mijn nieuwe Wii activiteit... boksen. Na het eten, heerlijk gemept en uitgeleefd op de Wii, douchen en toen moe maar voldaan op de bank met het laatste kliekje wijn dat nog over was van het weekend.
Tegen 11 uur stond Droomland op Hyves als mijn wijsje voor de nacht, nog 1x luisteren en dan naar bed... dat was het plan.
En toen ging de telefoon om 23.22 uur... Mijn ouders, zag ik op het scherm. Op zo'n moment wéét je gewoon dat er iets heel erg fout is.
Mijn vader aan de lijn... drie woorden... 'William is overleden'... en de wereld stond stil... M'n zusje was weduwe en m'n neefje had geen papa meer...

En daar zit je dan 45 km verderop in je eentje met al je emoties, met een kapotte koplamp en met alcohol in je lijf. Niet echt de ideale situatie om nog naar je familie te gaan rijden. Uiteindelijk ben ik middenin de nacht nog bij een vriendin op de bank beland, maar op dit soort momenten is het goed waardeloos dat je familie niet om de hoek woont, dat weet ik inmiddels...

Door de week ploppen is geen gewoonte, maar vanavond doe ik een klein plopje, gewoon om het leven te vieren. De waan van de dag heeft het al lang weer overgenomen, maar het besef dat het maar zo voorbij kan zijn, dat is er 2 jaar geleden met een flinke mokerslag nog extra in geknald.

One life, no return and no deposit... daar kun je dus maar beter van genieten!