Sommige beslissingen zijn zo ongelovelijk k*t. Mijn allerliefste buurjongetje wordt binnenkort baasloos. Zijn baasje en bazinnetje kunnen het niet meer zo goed met elkaar vinden en voor Sky is helaas nergens plaats. Wij zijn al jaren dikke maatjes, liefde op het eerste gezicht, dus de vraag of ik hem wil adopteren was logisch. Ik heb alleen één probleempje... ik ben superallergisch. Dikke ogen, verstopte neus, piepende luchtpijp enz. Een middagje in mijn huis, dat gaat wel, maar dag en nacht hier wonen... *zucht*
Hoofd en hart hebben 24 uur lang gestreden, maar ik ben verstandig (bah, bah, bah!), ik ga het niet doen. Een klotebeslissing, maar als dit al zo waardeloos voelt, dan kan ik wel inschatten wat voor drama het wordt als hij uiteindelijk alsnog weg zou moeten omdat ik aan een zuurstoftank moet. Dat verdriet ga ik mezelf niet aan doen.
Gelukkig is hij nog niet helemaal weg, dus voorlopig geniet ik nog even van mijn leenkat. En mocht iemand een goed adres voor hem weten, laat het even weten. Hij verdient het!!!
[note 20-2-2012: inmiddels is hij verhuisd naar Leerdam, een nieuw huisje, zoals nodig was, maar ik mis hem wel!]
