Maandagochtend... blikje naar de Kwik-Fit voor het jaarlijkse APK- en onderhoudsritueel... het was weer zo'n reizen via een dwarsstraat moment. De weg voor de Kwik-Fit is compleet opgebroken en afgezet, maar nérgens staat hoe je de bedrijven kunt bereiken... Als er niets staat en het hek is deels open... dan rij ik gewoon dóór.
Ai, ai, ai... dat kon dus niet, net voor het spoortunneltje kwam een blokkade aan de andere kant in zicht... achteruit en omhoog tussen de betonblokken door dan maar weer.
Hop, omrijden, en ook vanaf de andere kant léék er een mogelijkheid te zijn... leek... Het grindpad langs de opgebroken weg leidde rechtstreeks naar de autosloop :( dat was niet de bedoeling!
Vol gas in de achteruit dan maar weer, keren en bellen met die jongens van de Kwik-Fit. Aha, stukkie doorrijden, rechts, rechts en dan alsmaar rechtdoor. En kijk nou... ineens werd er een omleiding aangegeven richting de bedrijven. Dat is té láát, gemeente Zutphen! Het was handiger geweest als die borden iets eerder waren geplaatst.
Ook bij de Kwik-Fit was het maandag. 'APK en olie verversen'. 'Nee, APK en kleine beurt'. 'Maar hier staat APK en olie verversen'. 'Ik heb APK en kleine beurt doorgegeven'. enz. enz.
'ah, ik zie het al, u heeft een Daihatsu, dit is voor een Polo'. Opgehelderd...
De wandeling naar huis kon beginnen, gelukkig niet via een omleiding, een uur lopen is wel genoeg.
Voor de afzetting bij het spoortunneltje ging een grijze Polo in de achteruit. Die was zo slim om níet door de afzetting te rijden. Bochtje achteruit in een zijstraat en daar bleef de Polo staan. Toen ik dichterbij kwam, bleek de bestuurster snikkend op de stoep naast de auto te zitten, wanhopig naar haar telefoon kijkend.
Toch maar even de straat oversteken 'Gaat het het?' 'Nee, en het komt ook niet meer goed, laat maar'.
Ja duhhuhh, ik ga iemand toch niet zo op straat laten zitten. 'Moet je toevallig voor APK naar de Kwik-Fit? Volgens mij hebben ze mijn auto net met die van jou verward'.
De aap kwam uit de mouw, ze was inderdaad op zoek naar de toegang voor de Kwik-Fit, had allerlei straten geprobeerd, was helemaal wanhopig en had de moed nu dus opgegeven. Na wat praten was ze weer een stukje rustiger. Omleiding uitgelegd, telefoonnummer van de Kwik-Fit gegeven en *vroem* met een opgeluchte, blije lach reed ze zwaaiend weg...
En ik? Ik liep zingend met een grote glimlach verder... ineens zat 'er zat een klein zigeunermeisje huilend op een steen' in mijn hoofd...
Het blijkt gewoon weer zo te zijn... reizend via een dwarsstraat kom je de mooiste dingen tegen...
