Posts tonen met het label panta rhei. Alle posts tonen
Posts tonen met het label panta rhei. Alle posts tonen

maandag 31 december 2012

De 10 geboden maar dan anders...




Aan goede voornemens heb ik nog nooit gedaan. De laatste jaren heb ik wel dóelen geformuleerd aan het begin van het jaar. Geen hoogdravende carrièreplannen, maar gewoon een lijstje met een stuk of 5 doelen om de zaag van mijn leven scherp te houden. Een moment van bezinning, prioriteiten stellen, zorgvuldig formuleren, incl. een 'wat ga ik doen om de doelen te bereiken-lijstje' per doel. 

Het jaar is bijna voorbij en nee, ik heb niet alles bereikt wat op mijn lijstje stond, maar wel veel... Én ook heel veel wat niet op mijn lijstje stond. Ik ben onderweg... panta rhei...

De tien geboden... 'gij zult niet...' enz. Iedereen kent ze wel, of een beetje. Ik heb niet zoveel met alles wat niet mag. In het boek Kinderen van het Echte Volk staat een mooi alternatief uit Outback Nation downunder... Gij zult... Een mooie leidraad om mijn doelen voor 2013 aan op te hangen. Nog even verder met het detoxen van Kakelbont en dan is het tijd voor een nieuw lijstje met mooie doelen!
  1. Je moet je persoonlijke creativiteit tot uiting laten komen.
  2. Wees je bewust van je verantwoordelijkheden.
  3. Voor je geboorte heb je ermee ingestemd anderen te helpen.
  4. Word emotioneel volwassen.
  5. Zorg voor vermaak.
  6. Wees de rentmeester van je energie.
  7. Geniet naar hartelust van muziek.
  8. Streef naar wijsheid.
  9. Breng jezelf discipline bij.
  10. Observeer zonder te oordelen.
[uit: Kinderen van het Echte Volk - Marlo Morgan]

vrijdag 23 maart 2012

De molen draait ook zonder jou...



Een blog van Seth Godin om in te lijsten! Toen ik mijn blote-voetenperiode aankondigde, kreeg ik naast  veel waarschuwingen, vooral veel 'ooooohs' en 'aaaaahs' in de trant van 'wat goed dat je dat doet' en 'wat goed dat je dat durft' en 'oooh, dat zou ik zoooo graag willen doen'. 
Toen ik eenmaal vol overtuiging in het grote, onzekere zwarte gat was gesprongen, veranderde de toon van veel reacties vrij snel. Goedbedoelde (daar ga ik vanuit) waarschuwingen en opmerkingen dat het moeilijk zou zijn om een nieuwe baan te vinden als ik niet snel weer zou gaan zoeken, dat ik moeilijk weer in een werkritme zou kunnen stappen, gewenning aan niets doen enz enz. Soms lijkt het wel alsof ik een luie profiteur ben in de ogen van anderen. Gelukkig zijn dat soort extreme reacties meer uitzondering dan regel, maar het raakt me wel... helaas. Ik leef al een paar maanden van mijn met heel hard werken verdiende spaargeld en niet van een uitkering. Ik hou mijn eigen broek op, zoals ik dat altijd doe en heb gedaan. 

Blijkbaar is het zo not done en vreemd in onze maatschappij om voor jezelf te kiezen, je even terug te trekken uit de mallemolen van de dagelijkse routines en alles wat zo vanzelfsprekend is om de balans op te maken van waar je staat en waar je naar toe wilt. Terug naar de kern, wie ben ik, wat kan ik, wat wil ik? Van tevoren had ik geen plan, behalve dat ik wist hoe lang ik het uit zou kunnen zingen zonder inkomsten en dat ik wilde ervaren wie ik zou zijn als ik een tijdje in totale vrijheid (voor zover dat bestaat) zou leven.

Terugkijkend op de afgelopen maanden wordt deze periode met de dag waardevoller. Voor de buitenwereld heb ik misschien niet zoveel gedaan in de zin van zichtbare resultaten... Ik weet beter! En aangezien het mijn leven is, is dat het enige dat telt. One life, no return, no deposit! Denk daar maar eens over na!

donderdag 8 maart 2012

Panta rhei...



Soms, heel soms klik ik weleens op het linkje van @4positiviteit in mijn timeline... En toeval bestaat niet... als ik het doe, is de tekst precies passend bij het moment.

Gisteren begon er zomaar weer van alles te borrelen en te bruisen. Ik had de laatste weken weer eens het gevoel op een dood spoor te zitten, onrust all over, maar gisterochtend was er ineens pats boem weer het 'flow'-gevoel.
Ondanks dat de sollicitatie niet liep zoals gewenst, klopte het gewoon allemaal, de hele dag. Het begon met een prachtige zonsopkomst. In Zwolle word ik altijd erg blij van de stoeptegels, de expositie 'Door geloof gedreven' in het Stedelijk Museum raakte de juiste snaar en bij De Slegte liep ik 'zomaar' tegen twee qua onderwerp totaal verschillende boeken aan die ook precies pasten. 2x een gevalletje 'je oog valt erop en je weet dat het klopt', zonder dat je er eigenlijk in hoeft te kijken of de flaptekst moet lezen.
En alsof er nog niet genoeg flow was. Dankzij een tweet gisteren van @ladystokroos over de netwerkbijeenkomst van Kunstweb Lochem heb ik me daar ook eindelijk maar eens aangemeld en ben ik uiteraard ook aangeschoven bij de bijeenkomst in Harfsen gisteravond. Leuk!

En toen werd het ochtend en vond ik dit gedicht in mijn Twitter timeline. Ik had hem zelf kunnen, of beter gezegd, willen schrijven!

***************************************************

Optimist

Mijn best mogelijke toekomst
waar ik me op voorbereid
ik ga zitten en neem de tijd.
Visualiseren met de ogen dicht
op echt willen en dromen gericht.

Mijn best mogelijke toekomst
diepe wensen ontdekkend
in gedachte al verbazingwekkend.
Enthousiast strevend naar een doel
geeft op zichzelf een heerlijk gevoel.

Mijn best mogelijke toekomst
overwinnend de angstige gedachte
om het mooiste te mogen verwachten.
Glimlachend over mijn kansen
plezierig springen, juichen en dansen.

Mijn beste mogelijke toekomst
is mee waaien met de juiste wind
is doen wat ik nu denk en vind.
Verheugd raak ik er alvast aan gewend
mijn mooie toekomst is wat ik nu uitzend.

[bron: 4positiviteit - Mark]