zondag 29 januari 2012

Vriendschap...



Wat is dat eigenlijk? Vriendschap? Je hebt vrienden, vriendinnen, 'oppervlakkige' waar je af en toe eens 'iets leuks' mee doet, 'beste' die je al sinds je schooltijd kent en waarmee het nog steeds altijd goed & fijn is, ondanks dat je verschillende wegen loopt, kroegvrienden, (oud-) collega-vrienden, vakantievrienden, social media vrienden, 'beste' social media vrienden die irl-vrienden worden. Vrienden die 'zuinig op je gaan zijn'. Vrienden in alle soorten en maten. Blijvers en voorbijgangers. In moeilijke tijden leer je de echte kennen, een open deur, maar helaas zo waar.  Ik heb de afgelopen jaren aardig wat kaf van het koren gescheiden, niet leuk, maar soms is het nodig.
Wat échte vriendschap voor mij is? Blind vertrouwen, wederzijds, onvoorwaardelijk, nooit vanzelfsprekend, lachen, huilen, alles kunnen zeggen, alles kunnen delen, respect, geen maskers, puur, dat dus.
Er zijn veel mooie teksten over geschreven, maar dit prachtige liedje en deze prachtige tekst van Kahlil Gibran, dat is vriendschap voor mij, Vriendschap met een hoofdletter en een gouden randje...

****************************************************

Je vriend is het veld waarin jij zaait met liefde en waarvan je oogst met dankbaarheid.
Hij is je voedsel en je thuis.
Want hij stilt jouw honger en biedt je rust.

Zo vrijuit als je vriend spreekt, zo onbevreesd kun jij hem tegenspreken of het onvoorwaardelijk met hem eens zijn.
En als hij zwijgt, luistert jouw hart naar het zijne.
Want in vriendschap worden alle gedachten en alle wensen en verwachtingen geboren en gedeeld in een sprakeloze vreugde.

Bij het afscheid van een vriend is geen verdriet.
Want dat wat jou in hem het naast staat, wordt duidelijker in zijn afwezigheid.
Zoals de beklimmer van de berg de berg pas ziet vanaf de vlakte.
En vriendschap heeft geen ander doel dan het verdiepen van de geest.
Want liefde verlangt slechts haar eigen mysterie te ontsluiten en als zij meer verlangt, blijven haar netten leeg.
Geef dan je vriend het beste van jezelf.
Toon hem je diepste dalen, maar ook je hoogste toppen.

Bezoek je vriend niet om tijd te doden.
Bezoek hem om de uren te doorleven.
Want hij vervult je behoeften, maar vult je leegte niet.
En plezier en gedeelde vreugde maken de vriendschap zoet.
Want deze kleine dingen zijn een verkwikking en als dauw in de ochtend van het leven.

[uit: 'De Profeet' - Kahlil Gibran]


Geen opmerkingen:

Een reactie posten