Gevangen in je zorgen, hersenspinsels, 'wat als-gedachten', 'wat-vindt-gedachten' enz. Wie heeft er geen last van? Als hier kampioenschappen voor zouden worden gehouden, dan zou het een zware strijd worden met heel veel deelnemers.
De afgelopen maanden is het mij ondanks alle zorgeloze vrijheid op blote voeten in ieder geval niet gelukt te voorkomen dat mijn hoofd af en toe met mijn gedachten op de loop ging. Je ervan bewust zijn en de mallemolen op tijd stil zetten is natuurlijk al winst, maar wat zou het toch fijn zijn als die mallemolen gewoon never nooit meer aan zou gaan...
Ik ben een fan van Kahlil Gibran en mooie teksten, dat zal inmiddels wel zijn opgevallen, en ook over deze mallemolen heeft hij weer mooie woorden geschreven.
Vrij zijn in mijn eigen bolletje... dat moet toch te doen zijn...
***************************************************
Je dagen hoeven niet zonder zorgen te zijn en je nachten niet zonder behoeften en verdriet om echt vrij te zijn.
En juist door boven deze lasten uit te komen, zul je vrij zijn en zonder ketenen.
...
Wat je wenst en wat je vreest, wat je tegenstaat en wat je koestert, wat je nastreeft of ontvlucht, alles houdt elkaar in een voortdurende omhelzing staande.
Dat alles klampt zich aan elkaar vast in jou, als licht en schaduw.
En wanneer de schaduw vervaagt tot niets, wordt het licht, dat blijft,
zelf de schaduw van een ander licht.
En wanneer jouw vrijheid de ketenen verbreekt, wordt ze zelf de keten van een grotere vrijheid.
[uit: De Profeet - Kahlil Gibran]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten