Mooie tekst van Kahlil Gibran

De 'dagtekst' van Kahlil Gibran in 'Van Dag tot Dag' is mooi vandaag...

3 november

Hoe graag zou ik willen dat de mens het instinct van de vogel had en dat de storm 's mensen vleugels brak. Want de mens neigt naar angst en lafheid, en als hij de storm voelt opsteken, kruipt hij in de spleten en holen van de aarde en verbergt zich.
Ja, de vogels bezitten een eergevoel en een moed die de mens niet heeft... de mens leeft in de schaduw van wetten en gewoonten die hij voor zichzelf maakte en vormde, maar de vogels leven naar dezelfde vrije eeuwige wet die de aarde zijn machtige baan om de zon doet beschrijven.
Als je in je eigen woorden gelooft, zou je de beschaving en haar corrupte wetten en tradities moeten verlaten en als de vogels moeten leven op een plek die niets anders kent dan de prachtige wet van hemel en aarde.
Geloven is iets heel moois, maar het in toepassing brengen is een bewijs van sterkte. Velen zijn er die spreken als het gebulder van de zee, maar hun leven is ondiep en stilstaand als rottende moerassen. Velen zijn er die hun hoofd uitheffen boven de toppen der bergen, maar hun geest blijft slapen in de duisternis van de holen.
[Wat het hart verborgen houdt, De Storm]