Terug in Mrksj

Ideeën genoeg voor blogs, maar ze moeten nog even rijpen. Bloggen deed ik een paar jaar geleden gewoon op Hyves en gelukkig heb ik er een paar bewaard. Marrakech… al lezend ben ik zo weer terug. Ik heb nog stapels handgeschreven krabbels liggen over de avonturen van vijf, zes jaar geleden, misschien wordt het tijd die eens uit te werken. Dat kon wel eens erg vermakelijk zijn. Vandaag alvast een blog uit de oude doos. Terug naar 20 maart 2009...

************************************************

Aangezien er nieuwsgierige aagjes zijn die graag op de hoogte blijven van mijn dagelijkse vakantiebeslommeringen zal ik proberen mijn blogje trouw bij te werken. Let vooral niet op de typfouten, Arabische toetsenborden zitten iets anders in elkaar dan de standaard qwerty toetsenborden. Blind lukt aardig maar het is nog even wennen.
De reis hier naar toe ging vlekkeloos. Prachtig helder weer tot we boven Marokko kwamen; de lucht werd steeds grauwer en donkerder. Boven Marrakech was het weer filevliegen, maar na een paar rondjes konden we landen.
Zon en regen tegelijk dus het was een landing onder begeleiding van een regenboog. Dat geeft hoop als je in een Boeing 737-800 zit. Die schijnen wel eens problemen te hebben met de hoogtemeter.
Na de bureaucratische rompslomp met formulieren en stempels kon het gevecht met de taxichauffeur beginnen. 15 euro voor een ritje van hooguit 4 km naar mijn hotel. Ik dacht het niet!!! Ter vergelijking: voor 2 à 3 euro brengen ze je vanuit het centrum naar de supermarkt aan de rand van de stad en dat is 6 km.
Eindeloze discussie. Het officiële tarief is 3 euro, maar dat doet geen enkele taxichauffeur. Ik was bereid 10 te betalen. Dat ging niet, 10 euro was het tarief naar Jemaa el Fna. Toen werd ik echt link. Jemaa is namelijk verder dan mijn hotel vanaf het vliegveld gezien. Kaart erbij, hij bleef volhouden, Jemaa was dichterbij. Dus ik zeg: ‘breng me dan maar naar Jemaa, dan loop ik wel een stukje terug.’ Nee, dat ging hij niet doen. Of voor 13 euro naar het hotel (hij was gezakt met de prijs) of niet. Nou, dan niet dus. Ben uiteindelijk door een andere taxi meegenomen voor 10 euro.

In het hotel waren alle mannetjes weer even aardig en behulpzaam als alle voorgaande jaren; het voelt echt weer als thuiskomen. Spullen in de kamer gemikt, opgefrist en op naar het plein. Eerst naar 'mijn' internetcafé, waar zolang als ik hier kom dezelfde jongen werkt. [note 06-11-2011: in sept10 bleek het internetcafé niet meer te bestaan]. Daarna op naar Toubkal voor mijn eerste tajine van deze week. Onderweg kwam ik eerst nog een paar oude bekenden tegen…

Een stad met ongeveer één miljoen inwoners en duizenden toeristen en toch… kom ik meteen Mustapha tegen. Voor degenen die de Bridget Jones goes Fatal Attraction verhalen kennen: hij was erbij tijdens de doldwaze trip naar Agadir. Toen hij nog in Stockholm woonde bleek hij altijd in precies dezelfde periode in Marrakech te zijn als ik. Op de een of andere manier komen we elkaar altijd weer tegen zonder dat we contact houden als ik in Nederland ben. Erg grappig.
Feest der herkenning dus. Alhoewel hij was in djellaba, de officiële gidsenkledij, zo kende ik hem nog niet. Hij woont sinds 1,5 jaar weer in Marrakech en is tegenwoordig aan het werk als gids. Na de ‘hoe gaat het’-uitwisseling was het eerste wat hij zei: 'he sits there'. 'Ja maar die wil ik helemaal niet zien want blabla'. Dat was tegen dovemansoren gezegd, dat was helemaal niet goed, vrede moest er zijn. Hij was al onderweg naar Jurk die op het terrasje erachter zat. Volgens vredesduif Mustapha moesten we elkaar in ieder geval even begroeten. Aan zijn gezicht te zien zag Jurk dit ook niet zo zitten toen hij ons aan zag komen, maar we hebben braaf handjes geschud en de 'hoe gaat het'-beleefdheden uitgewisseld. Wat mij betreft was het weer meer dan genoeg Jurk voor het hele jaar, maar waarschijnlijk kom ik hem nog wel weer tegen in dit grote dorp. Het zij zo.

Vervolgens lekker gegeten bij Toubkal en vroeg mijn bedje in gedoken. Vandaag geen regen maar echt Marrakech-weer: stralende zon en behoorlijk warm. Ik ga zo eerst maar eens een potje muntthee doen bij Toubkal, mijn stamkroeg!
Wordt vervolgd.