Create Your Own Happiness: Make Feeling Good Your New Religion

Create Your Own Happiness: Make Feeling Good Your New Religion

Boh Foi Toch uit Slovenië

Dit was toch echt het leukste en aanstekelijkste nummer van de tweede halve finale van het songfestival afgelopen donderdag. Heppie-de-peppie!

Atay bi nana

Verse munt in de tuin… ik had het al een paar jaar opgegeven. Miniscule monstertjes zorgen binnen no time voor een complete kaalslag. Bij de grootste kruidenier van Nederland betaal je je scheel voor een paar takjes en bij de Turkse buurtsuper hebben ze meestal géén verse munt. Tsja, het oosten van het land, daar heb je niet zoveel van die ‘rare, exotische fratsen’. Kortom, weinig verse muntthee voor mij dus. Dankzij de veel vervloekte wegopbrekingen hier in de buurt belandde ik vandaag bij een andere supermarkt en ja, echt waar, daar stonden ze: mijn muntplantjes!!! Ik kon mijn geluk niet op. Ik hoop dat ze overleven op de vensterbank, buiten geef ik ze weinig kans.

Hopelijk blijven de supermarkten en tuincentra nog even inhaken op de mojitohype… dan kan ik blijven genieten van mijn atay bi nana.

Calimero wordt geboren

Ik ben de tel kwijt hoe vaak ik deze aflevering van Calimero heb gezien de afgelopen 25 jaar...

Iedere avond feest

Vandaag een blog uit de oude Hyves-doos. Niet uit luiigheid, maar omdat ik hier superblij van word en dat is heel zwak uitgedrukt. Ik heb de blog in maart 2009 geschreven toen ik in Marrakech was, maar deze blog kan ik op ieder moment van de dag waar ook ter wereld opnieuw schrijven. Dit gevoel zit sinds de eerste keer dat ik in Marrakech was diep verankerd in mijn hele ik, in mijn bloed, in mijn hart. Ik ruik het, ik voel het, ik zie het.

[24 maart 2009]

Iedere keer als ik in Marrakech ben verbaas ik me elke dag opnieuw over Jemaa el Fna, het bruisende hart van de medina. Overdag het terrein van stalletjes met verse jus en gedroogde vruchten, gesluierde vrouwen op krukjes die je een hennatattoo proberen te verkopen of een toekomstvoorspelling, slangenbezweerders met cobra’s, waterverkopers zonder water die met je op de foto willen enz. En daar tussendoor lopen toeristen en Marokkanen, scheuren de bromfietsers je bijna van de sokken en moet je uitkijken dat je niet wordt overreden door taxi’s, ezel- en handkarren en paardenkoetsen.

Tegen het eind van de middag begint de setting te veranderen. Dansers, muzikanten, acrobaten, mannen met vage coca-colaflesjesspelletjes nemen het plein langzaamaan over. Vanuit de hoeken komen de eetstalletjes aangereden. Niet gemotoriseerd, maar voortgetrokken door mannen. Middenop het plein wordt het dagelijkse eettheater opgebouwd. Tientallen eetstalletjes waar je aan kunt schuiven voor je avondmaaltijd. Tajines, merguez, salades, couscous en vis zijn in overvloed aanwezig. Maar als je een schapenkop uit wilt lepelen, dat kan ook. Een Marokkaanse delicatesse… heb ik me laten vertellen.

Wanneer je lopend naar het plein gaat als het feest al in volle gang is, word je erin gezogen door het aanzwellende tromgeroffel. Het plein is fel verlicht door de gaslampen en de rookpluimen en de geur van het geroosterde vlees komen je tegemoet. Toeristen en lokale bevolking schuiven aan. Iedere avond opnieuw.

Verschrompelde, tandenloze oude mannetjes spelen blijmoedig op hun zelfgemaakte strijkinstrumenten. Het klinkt afschuwelijk en toch word je er blij van, juist omdat die mannetjes er zelf zoveel lol in hebben.Tegen een uur of half 12 wordt het rustiger; de eetstalletjes worden weer naar de berging in hoeken achter het plein getrokken; het plein wordt weer schoongemaakt.

De volgende ochtend is er geen etensrest meer te vinden van de avond er voor en de cirkel begint weer opnieuw.

Van lekker koken en eten word ik blij :-)

Indische pindasoep met prei (2 personen)

2 eieren

1 ui

1 knoflookteentje

2 aardappelen

1 eetlepel olie

250 gr gesneden prei

0,5 liter groentebouillon

5 eetlepels pindakaas

1 eetlepel ketjap manis

1-2 theelepels sambal oelek

zout en peper

2 eetlepels gesnipperde bladselderij

Kook de eieren in 10 minuten hard.

Laat ze schrikken en pel ze. Prak de eieren fijn.

Snipper de gepelde ui en knoflook en snijd de geschilde aardappelen in blokjes.

Verhit de olie in een pan en bak de ui en knoflook ca. 1 minuut. Voeg de prei toe en bak die ca. 2 minuten mee.

Giet de bouillon erbij en voeg de aardappelblokjes toe. Breng het geheel aan de kook en laat de soep zachtjes koken tot de aardappelen gaar zijn.

Roer de pindakaas, ketjap en sambal door de soep en breng hem verder op smaak met zout en peper.

Garneer de soep met de geprakte eieren en bladselderij.

Lekker met stokbrood of kroepoek.

Somewhere over the rainbow

Somewhere over the rainbow

Way up high

There's a land that I heard of

Once in a lullaby

Somewhere over the rainbow

Skies are blue

And the dreams that you dare to dream

Really do come true

Some day I'll wish upon a star

And wake up where the clouds are far behind me

Where troubles melt like lemondrops

Away above the chimney tops

That's where you'll find me

Somewhere over the rainbow

Bluebirds fly

Birds fly over the rainbow

Why then, oh why can't I?

Some day I'll wish upon a star

And wake up where the clouds are far behind me

Where troubles melt like lemondrops

Away above the chimney tops

That's where you'll find me

Somewhere over the rainbow

Bluebirds fly

Birds fly over the rainbow

Why then, oh why can't I?

If happy little bluebirds fly

Beyond the rainbow

Why, oh why can't I?

Gezinsuitbreiding

Na alles wat we de afgelopen weken hebben meegemaakt ben ik vandaag weer eens gewoon blij, vooral sinds het afgelopen uur. Mijn zusje en mijn neefje hebben namelijk gezinsuitbreiding. Ze zijn nu onderweg naar huis met Bruce, een 8 weken oude boxerpup. Ik heb een lach van oor tot oor, echt waar. En morgen ga ik het kleine mormeltje live bewonderen. Ik kan niet wachten.

Dit is wat mij betreft een grote, glanzende parel in de categorie ‘de draad weer oppakken’.

En sorry zussie, dat ik je nieuwe aanwinst nu al heb verklapt aan een paar Hyvers.

Nu ik nog een Duitse Herder. Toch maar eens uitvogelen hoe ik dat praktisch kan inpassen in mijn leven.

De draad weer oppakken

Na bijna drie weken letterlijk lamgeslagen te zijn geweest door immens verdriet en ongeloof is het vandaag voor het eerst weer gelukt een zelfgekookte maaltijd op tafel te toveren. Hoera!!! Zelden heeft eten mij zo goed gesmaakt als vanavond. Het was een rare combi, zelfgemaakte patatjes uit de Actifry met sla en echte slagersrookworst. Vooral die worst was een vreemde eend in de bijt, maar dat kwam omdat de geplande preistamppot niet doorging door een onverwacht zonnige dag. Een culinair hoogstandje was het zeker niet, maar wel superlekker en het allerbelangrijkste……… weer zelfgemaakt.

Dank aan alle snackbars, producenten van afbakbroodjes en supermarkten met opwarmquiches die mij de afgelopen weken hebben gevoerd, maar er gaat echt helemaal niets boven echte, versbereide maaltijden.

Het verdriet en ongeloof zijn nog lang niet verdwenen, maar lamgeslagen, nee, dat ben ik niet meer.

En dan heb je een blog...

Jarenlang hield ik van alles en nog wat bij in schriftjes en op kattenbelletjes die ik vervolgens weer in schriftjes plakte of gewoon kwijtraakte. Het heeft zijn charme, maar we leven inmiddels in 2010 dus het is tijd voor een digitale blog. Het goede voornemen is elke dag iets te delen op het web waar ik blij, ontroerd, geïnspireerd enz. van word. Zit iemand erop te wachten? Geen flauw idee! Maar het levert mijzelf in ieder geval uiteindelijk een leuk overzicht op waar ik inspiratie uit kan putten als het even tegenzit...