Piedoedeldiedom...

Weet je wat... ik ga hem gewoon inlijsten... mijn opvrolijklijflied... Werkt altijd!

Piedoedeldiedom, piedoedeldiedom, piedoedeldiedomdiedeeeeee... 

Panta rhei...

Soms, heel soms klik ik weleens op het linkje van @4positiviteit in mijn timeline... En toeval bestaat niet... als ik het doe, is de tekst precies passend bij het moment.

Gisteren begon er zomaar weer van alles te borrelen en te bruisen. Ik had de laatste weken weer eens het gevoel op een dood spoor te zitten, onrust all over, maar gisterochtend was er ineens pats boem weer het 'flow'-gevoel.
Ondanks dat de sollicitatie niet liep zoals gewenst, klopte het gewoon allemaal, de hele dag. Het begon met een prachtige zonsopkomst. In Zwolle word ik altijd erg blij van de stoeptegels, de expositie 'Door geloof gedreven' in het Stedelijk Museum raakte de juiste snaar en bij De Slegte liep ik 'zomaar' tegen twee qua onderwerp totaal verschillende boeken aan die ook precies pasten. 2x een gevalletje 'je oog valt erop en je weet dat het klopt', zonder dat je er eigenlijk in hoeft te kijken of de flaptekst moet lezen.
En alsof er nog niet genoeg flow was. Dankzij een tweet gisteren van @ladystokroos over de netwerkbijeenkomst van Kunstweb Lochem heb ik me daar ook eindelijk maar eens aangemeld en ben ik uiteraard ook aangeschoven bij de bijeenkomst in Harfsen gisteravond. Leuk!

En toen werd het ochtend en vond ik dit gedicht in mijn Twitter timeline. Ik had hem zelf kunnen, of beter gezegd, willen schrijven!

***************************************************

Optimist

Mijn best mogelijke toekomst
waar ik me op voorbereid
ik ga zitten en neem de tijd.
Visualiseren met de ogen dicht
op echt willen en dromen gericht.

Mijn best mogelijke toekomst
diepe wensen ontdekkend
in gedachte al verbazingwekkend.
Enthousiast strevend naar een doel
geeft op zichzelf een heerlijk gevoel.

Mijn best mogelijke toekomst
overwinnend de angstige gedachte
om het mooiste te mogen verwachten.
Glimlachend over mijn kansen
plezierig springen, juichen en dansen.

Mijn beste mogelijke toekomst
is mee waaien met de juiste wind
is doen wat ik nu denk en vind.
Verheugd raak ik er alvast aan gewend
mijn mooie toekomst is wat ik nu uitzend.

[bron: 4positiviteit - Mark]

Mijn 2011 in iets meer dan 50 woorden...

blij * mooi * veranderingen * nieuwe vrienden * afscheid * nieuwe familie * Novartis * TNT * mini-sabbatical * koken * bakken *slappe lach * vrienden * leuke dingen doen * loslaten * treinen * Facebook * Social Media * Wii * fotograferen * begraafplaatsen * Twitter * muziek * draad oppakken * schepen verbranden * fijn * genieten * worsteling * blote voeten * schaterlachen * familie * gezelligheid * wijn * bier * stations * Woman * ontdekken * gelukkig * trap-tunnel-trap rennen * perron slalommen * overstaphulp * blikje * zon * volle maan * Reiki * inspirerend * Taurus

2012 kom maar op!!! Ik heb er zin in!!!

Kleine blije dingen...

Kleine blije dingen… ze worden zo vaak over het hoofd gezien. Overschreeuwd door alle berichten over hoe slecht het gaat, hoe slecht het weer is, hoe groot de crisis is enz. Op de een of andere manier lukt het veel mensen zich vooral te concentreren op negatieve dingen terwijl de blije momenten voor het oprapen liggen.

Hoe slecht was het weer de afgelopen dagen eigenlijk? Dat viel reuze mee, de zon scheen en schijnt vaak en dit onstuimige weer levert de prachtigste luchten op, echt genieten. Kleine blije momenten, zomaar gratis voor niets.


Waar ik blij van word? In willekeurige volgorde een greep uit een oneindig lange lijst…
- de geur van versgebrande koffie van de Pelikaan in de Zutphense binnenstad
- een mooie zonsopkomst/zonsondergang
- onbekende mensen op straat die terug groeten en lachen
- koken voor familie en vrienden en ze zien genieten
- veerkracht van dierbaren, zelfs uit de grootst mogelijke narigheid komen weer mooie dingen voort
- een kiekje dat onverwacht een superfoto blijkt te zijn
- een appeltje of een banaantje delen met mijn lieve, hoogbejaarde pluizebol Bob (konijn)
- de slappe lach hebben met een vriendin (om iets onbenulligs uiteraard)
- 's avonds in een knisperig vers & fris bed kruipen met beddegoed dat overdag buiten heeft gewapperd
- berichtjes (algemeen & persoonlijk) en filmpjes op internet die me dwars door het scherm heen laten lachen en/of huilen
- een gemiste aansluiting op een station of vliegveld, waardoor er ineens leuke gesprekken ontstaan met medepassagiers/lotgenoten
- op blote voeten door het huis dansen op een vrolijk wijsje (en het liefst keihard meebleren)
- van niets iets maken (en dat dat dan lukt)
- de eerste zonnige dag na de winter en dan in een dekbedje gerold in de tuin zitten omdat het eigenlijk toch nog veel te koud is
- een eekhoorntje dat mijn pad kruist in het bos
- een mooie vlinder in november op mijn boodschappenkarretje
- iets doms doen zoals de auto dichtgooien met de sleutels erin en dan op de bank moeten slapen bij vrienden = gewoon onbeperkt wijn kunnen drinken en 's ochtends gezellig samen ontbijten
- in een speeltuin toch nog even schommelen
- muntthee met verse munt uit de tuin
- de volle maan
- middenin de zomer Do they know it's Christmas draaien
- gekke beestjes die voor mijn camera springen
- enz...

Geluk ligt voor het oprapen, echt waar, maar je moet het wel willen zien! En de minder leuke momenten, die zijn er ook, maar alles gaat voorbij, ook nare en zware momenten.

Trouw op blote voeten...

Al jaren een van mijn favoriete teksten van Paulo Coelho. En nu weer actueler dan ooit...



*******************************************************

Alles zegt me dat ik op het punt sta een verkeerde beslissing te nemen, maar goed,
niet geschoten is altijd mis.
Wat wil de wereld van mij? Dat ik geen risico's neem?
Dat ik terugga naar waar ik vandaan kom,
en niet de moed heb om 'ja' tegen het leven te zeggen?

Soms komt er geen tweede kans en kun je maar beter
de cadeaus die de wereld je wil geven, aannemen.
Als ik aan iemand of iets trouw moet zijn,
dan is het op de eerste plaats aan mezelf.

[uit: 'Elf minuten' - Paulo Coelho]

Hoofd en hart...

Mijn hoofd en hart zijn nogal eens in gevecht... herkenbaar waarschijnlijk. Kahlil Gibran heeft een mooie tekst over de perfecte balans geschreven. Het klinkt zo simpel als je het leest...


'Je rede en je hartstocht zijn je ziel als roer en zeilen.
Wanneer je zeilen scheuren of je roer breekt, kun je alleen nog meedrijven of slingeren en ronddobberen op volle zee.
Want de rede alleen is een kracht die afremt. En hartstocht zonder tegenwicht is als een vlam die zichzelf verteert.
Maar als de rede opstijgt tot de hoogten van de hartstocht, klinkt een melodie op in je ziel.
En als de hartstocht wordt geleid door de rede, zal zij telkens weer herleven en als een feniks herrijzen uit haar as.
Laat verstand en begeerte twee welkome gasten zijn in jouw huis.
En de ene gast onthaal je net als de andere, want zorg je beter voor de een dan voor de ander, dan zul je de liefde en het vertrouwen van beide verliezen.'

[uit: 'De Profeet' - Kahlil Gibran]

Dat dus...

Woman staat al 1,5 maand bovenaan de shortlist, Stronger kwam er een 2,5 week geleden bij... Anouk + Sugababes = Stronger Woman!!!

Eb op blote voeten...

Inmiddels is er 1,5 week verstreken sinds ik de laatste keer de deur uit liep bij TNT in Hoofddorp. Het lijkt lang geleden… Heel langzaamaan komt de rust terug in mijn leven. De stilte daalt neer. Reiki, mediteren, fotograferen, schrijven, lezen, nieuwe muziek ontdekken, wandelen, genieten, koken, opruimen, bezemen (letterlijk & figuurlijk), klein beetje Twitteren, ‘gewoon’ Facebooken (dat was niet zo idioot veel als Twitter) en soms gewoon alleen maar stil zijn.

Het is in mijn werkende leven de 7e keer dat ik mijn baan heb opgezegd zonder iets anders in het verschiet te hebben en het is de allereerste keer dat het gelukt is echt vrijwillig werkloos te worden. Verstand en vertrouwen komen met de jaren zullen we maar zeggen. Ik heb nog steeds geen flauw idee welke kant ik op zal gaan, maar ik moet ook niet alles willen weten. Follow the path of your unwritten life…

Hoe ik me voel? Dit gedicht van M. Vasalis komt aardig in de buurt.

Eb

Ik trek mij terug en wacht.
Dit is de tijd die niet verloren gaat:
iedre minuut zet zich in toekomst om.
Ik ben een oceaan van wachten,
Waterdun omhuld door ’t ogenblik.
Zuigende eb van het gemoed,
dat de minuten trekt en dat de vloed
diep in zijn duisternis bereidt.

Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd?

Geven en nemen...

Geven en nemen, het is bij mij iets met een ezel en een steen. Dit interessante stukje kwam ik net tegen op internet.

'Nemen is net zo belangrijk als geven. Ze kunnen niet zonder elkaar. Het werkt als de ontvanger iets écht aanneemt en de gever laat weten dat hij het gekregen heeft en wel of niet waardeert. Kortom je staat er beiden bij stil. Pas dan is er een balans die recht doet aan beide bewegingen, geven en nemen.'

Wijze woorden... en nu de praktijk nog...

Create Your Own Happiness: Make Feeling Good Your New Religion

Create Your Own Happiness: Make Feeling Good Your New Religion

Boh Foi Toch uit Slovenië

Dit was toch echt het leukste en aanstekelijkste nummer van de tweede halve finale van het songfestival afgelopen donderdag. Heppie-de-peppie!

Atay bi nana

Verse munt in de tuin… ik had het al een paar jaar opgegeven. Miniscule monstertjes zorgen binnen no time voor een complete kaalslag. Bij de grootste kruidenier van Nederland betaal je je scheel voor een paar takjes en bij de Turkse buurtsuper hebben ze meestal géén verse munt. Tsja, het oosten van het land, daar heb je niet zoveel van die ‘rare, exotische fratsen’. Kortom, weinig verse muntthee voor mij dus. Dankzij de veel vervloekte wegopbrekingen hier in de buurt belandde ik vandaag bij een andere supermarkt en ja, echt waar, daar stonden ze: mijn muntplantjes!!! Ik kon mijn geluk niet op. Ik hoop dat ze overleven op de vensterbank, buiten geef ik ze weinig kans.

Hopelijk blijven de supermarkten en tuincentra nog even inhaken op de mojitohype… dan kan ik blijven genieten van mijn atay bi nana.

Calimero wordt geboren

Ik ben de tel kwijt hoe vaak ik deze aflevering van Calimero heb gezien de afgelopen 25 jaar...

Iedere avond feest

Vandaag een blog uit de oude Hyves-doos. Niet uit luiigheid, maar omdat ik hier superblij van word en dat is heel zwak uitgedrukt. Ik heb de blog in maart 2009 geschreven toen ik in Marrakech was, maar deze blog kan ik op ieder moment van de dag waar ook ter wereld opnieuw schrijven. Dit gevoel zit sinds de eerste keer dat ik in Marrakech was diep verankerd in mijn hele ik, in mijn bloed, in mijn hart. Ik ruik het, ik voel het, ik zie het.

[24 maart 2009]

Iedere keer als ik in Marrakech ben verbaas ik me elke dag opnieuw over Jemaa el Fna, het bruisende hart van de medina. Overdag het terrein van stalletjes met verse jus en gedroogde vruchten, gesluierde vrouwen op krukjes die je een hennatattoo proberen te verkopen of een toekomstvoorspelling, slangenbezweerders met cobra’s, waterverkopers zonder water die met je op de foto willen enz. En daar tussendoor lopen toeristen en Marokkanen, scheuren de bromfietsers je bijna van de sokken en moet je uitkijken dat je niet wordt overreden door taxi’s, ezel- en handkarren en paardenkoetsen.

Tegen het eind van de middag begint de setting te veranderen. Dansers, muzikanten, acrobaten, mannen met vage coca-colaflesjesspelletjes nemen het plein langzaamaan over. Vanuit de hoeken komen de eetstalletjes aangereden. Niet gemotoriseerd, maar voortgetrokken door mannen. Middenop het plein wordt het dagelijkse eettheater opgebouwd. Tientallen eetstalletjes waar je aan kunt schuiven voor je avondmaaltijd. Tajines, merguez, salades, couscous en vis zijn in overvloed aanwezig. Maar als je een schapenkop uit wilt lepelen, dat kan ook. Een Marokkaanse delicatesse… heb ik me laten vertellen.

Wanneer je lopend naar het plein gaat als het feest al in volle gang is, word je erin gezogen door het aanzwellende tromgeroffel. Het plein is fel verlicht door de gaslampen en de rookpluimen en de geur van het geroosterde vlees komen je tegemoet. Toeristen en lokale bevolking schuiven aan. Iedere avond opnieuw.

Verschrompelde, tandenloze oude mannetjes spelen blijmoedig op hun zelfgemaakte strijkinstrumenten. Het klinkt afschuwelijk en toch word je er blij van, juist omdat die mannetjes er zelf zoveel lol in hebben.Tegen een uur of half 12 wordt het rustiger; de eetstalletjes worden weer naar de berging in hoeken achter het plein getrokken; het plein wordt weer schoongemaakt.

De volgende ochtend is er geen etensrest meer te vinden van de avond er voor en de cirkel begint weer opnieuw.

Van lekker koken en eten word ik blij :-)

Indische pindasoep met prei (2 personen)

2 eieren

1 ui

1 knoflookteentje

2 aardappelen

1 eetlepel olie

250 gr gesneden prei

0,5 liter groentebouillon

5 eetlepels pindakaas

1 eetlepel ketjap manis

1-2 theelepels sambal oelek

zout en peper

2 eetlepels gesnipperde bladselderij

Kook de eieren in 10 minuten hard.

Laat ze schrikken en pel ze. Prak de eieren fijn.

Snipper de gepelde ui en knoflook en snijd de geschilde aardappelen in blokjes.

Verhit de olie in een pan en bak de ui en knoflook ca. 1 minuut. Voeg de prei toe en bak die ca. 2 minuten mee.

Giet de bouillon erbij en voeg de aardappelblokjes toe. Breng het geheel aan de kook en laat de soep zachtjes koken tot de aardappelen gaar zijn.

Roer de pindakaas, ketjap en sambal door de soep en breng hem verder op smaak met zout en peper.

Garneer de soep met de geprakte eieren en bladselderij.

Lekker met stokbrood of kroepoek.

Somewhere over the rainbow

Somewhere over the rainbow

Way up high

There's a land that I heard of

Once in a lullaby

Somewhere over the rainbow

Skies are blue

And the dreams that you dare to dream

Really do come true

Some day I'll wish upon a star

And wake up where the clouds are far behind me

Where troubles melt like lemondrops

Away above the chimney tops

That's where you'll find me

Somewhere over the rainbow

Bluebirds fly

Birds fly over the rainbow

Why then, oh why can't I?

Some day I'll wish upon a star

And wake up where the clouds are far behind me

Where troubles melt like lemondrops

Away above the chimney tops

That's where you'll find me

Somewhere over the rainbow

Bluebirds fly

Birds fly over the rainbow

Why then, oh why can't I?

If happy little bluebirds fly

Beyond the rainbow

Why, oh why can't I?

Gezinsuitbreiding

Na alles wat we de afgelopen weken hebben meegemaakt ben ik vandaag weer eens gewoon blij, vooral sinds het afgelopen uur. Mijn zusje en mijn neefje hebben namelijk gezinsuitbreiding. Ze zijn nu onderweg naar huis met Bruce, een 8 weken oude boxerpup. Ik heb een lach van oor tot oor, echt waar. En morgen ga ik het kleine mormeltje live bewonderen. Ik kan niet wachten.

Dit is wat mij betreft een grote, glanzende parel in de categorie ‘de draad weer oppakken’.

En sorry zussie, dat ik je nieuwe aanwinst nu al heb verklapt aan een paar Hyvers.

Nu ik nog een Duitse Herder. Toch maar eens uitvogelen hoe ik dat praktisch kan inpassen in mijn leven.

De draad weer oppakken

Na bijna drie weken letterlijk lamgeslagen te zijn geweest door immens verdriet en ongeloof is het vandaag voor het eerst weer gelukt een zelfgekookte maaltijd op tafel te toveren. Hoera!!! Zelden heeft eten mij zo goed gesmaakt als vanavond. Het was een rare combi, zelfgemaakte patatjes uit de Actifry met sla en echte slagersrookworst. Vooral die worst was een vreemde eend in de bijt, maar dat kwam omdat de geplande preistamppot niet doorging door een onverwacht zonnige dag. Een culinair hoogstandje was het zeker niet, maar wel superlekker en het allerbelangrijkste……… weer zelfgemaakt.

Dank aan alle snackbars, producenten van afbakbroodjes en supermarkten met opwarmquiches die mij de afgelopen weken hebben gevoerd, maar er gaat echt helemaal niets boven echte, versbereide maaltijden.

Het verdriet en ongeloof zijn nog lang niet verdwenen, maar lamgeslagen, nee, dat ben ik niet meer.

En dan heb je een blog...

Jarenlang hield ik van alles en nog wat bij in schriftjes en op kattenbelletjes die ik vervolgens weer in schriftjes plakte of gewoon kwijtraakte. Het heeft zijn charme, maar we leven inmiddels in 2010 dus het is tijd voor een digitale blog. Het goede voornemen is elke dag iets te delen op het web waar ik blij, ontroerd, geïnspireerd enz. van word. Zit iemand erop te wachten? Geen flauw idee! Maar het levert mijzelf in ieder geval uiteindelijk een leuk overzicht op waar ik inspiratie uit kan putten als het even tegenzit...