The moment you start believing...

Op naar 2013... the moment you start believing...

*************************************

dreamer

everytime you stargaze

the whole world

is lying at your feet

well your prayers will be heard

the moment you start believing

think twice

just before you begin

'cause it's easy

to loose yourself in onward motion

well your prayers will be heard

the moment you start believing

well your prayers will be heard

angels'll come to sing

the moment you start believing

cherish

every single day

when fortune

is showing you the way

well your prayers will be heard

angels'll come to sing

a song you never heard

here's a new beginning

the moment you start believing

you'll get a new beginning

the moment you start believing

you'll get a new beginning

Een nieuw maatje...

Het verlies van Bob is nog vers, vergeten zal ik hem nooit en onvervangbaar is hij ook, maar toch... vanmiddag werd ik op slag verliefd op dit kleine mannetje. En net als bij Bob is het alsof we elkaar al jaren kennen... Welkom Sjon! We gaan er samen wat moois van maken!

En terwijl ik het opmaakvoorbeeld van de blog bekijk valt mijn oog op de datum (21-9-12) en de bizarre overeenkomst met de sterfdatum van Bob (12-9-12) . Het heeft zo moeten zijn...

Bezemen...

Geen half jaar op blote voeten deze keer, maar slechts 5 dagen... er wordt flink gebezemd...

'Alles wat ik de laatste dagen gedaan heb is mijn huis op orde brengen. Ik ben de meubels aan het opruimen, maar ook ben ik de dingen van vroeger in mijn hart en mijn gedachten aan het schoonmaken door ze te ontdoen van oude schaduwzijden die daar niet meer horen.'

[uit: 'Van Dag tot Dag' - Wie inspireerde Gibran? Brief 26 november 1911- Kahlil Gibran]

De cirkel op blote voeten is rond...

Dat het goed zou komen... daar heb ik geen seconde aan getwijfeld... Maar dat mijn blote-voetenperiode zo goed getimed afgesloten zou worden... daar had ik niet van durven dromen.

Vandaag precies een jaar geleden besloot ik in een split second mijn vaste baan op te zeggen. Waarom...? Dat lees je in deze blog. Wat er daarna zou volgen... ik had echt geen idee... het grote, zwarte en onzekere gat...
De afgelopen maanden, en zeker de afgelopen weken vielen de puzzelstukjes langzaamaan op hun plek.
Sinds een paar weken ben ik voor Beeldbalie aan de slag als beeldredacteur. En uitgerekend gisteren, op 26 april, was de cirkel rond. Mijn eerste inkomsten sinds 1 november werden bijgeschreven op mijn bankrekening en als klap op de vuurpijl kreeg ik aan het eind van de dag te horen dat ik volgende week aan de slag kan in Doetinchem, een leuke parttimebaan bij een mooie organisatie.

26 april is sinds 2010 een dag met een rafelig rouwrandje. Vorig jaar was die dag de directe aanleiding van mijn drastische besluit. En nu, exact een jaar later, is de cirkel rond!

Tijdens een van de sollicitatiegesprekken de afgelopen week kreeg ik de vraag waar ik trots op ben. Nou, hierop dus! Dat ik dwars tegen alle adviezen en meningen in, ondanks alle financiële onzekerheden toch mijn eigen plan heb getrokken en mijn hart heb gevolgd, vol vertrouwen dat dat de enig juiste weg was. Het was zeker niet altijd makkelijk, maar ik ben heel blij dat ik het heb gedaan! Bijna een half jaar op blote voeten... het was mooi, fijn en heel waardevol!

One life, no return, no deposit!