Wijsje van het jaar...

When I look into your eyes

It's like watching the night sky

Or a beautiful sunrise

There's so much they hold

And just like them old stars

I see you've come so far

To be right where you are

How old is your soul?

Well, I won't give up on us

Even if the skies get rough

I'm giving you all my love

I'm still looking up

And when you're needing your space

To do some navigating

I'll be here patiently waiting

To see what you find

'Cause even the stars they burn

Some even fall to the earth

We've got a lot to learn

God knows we're worth it

No, I won't give up

I don't wanna be someone who walks away so easily

I'm here to stay and make the difference that I can make

Our differences they do a lot to teach us how to use

The tools and gifts we got, yeah, we got a lot at stake

And in the end, you're still my friend at least we did intend

For us to work we didn't break, we didn't burn

We had to learn how to bend without the world caving in

I had to learn what I've got, and what I'm not

And who I am

I won't give up on us

Even if the skies get rough

I'm giving you all my love

I'm still looking up

Still looking up

Well, I won't give up on us (no I'm not giving up)

God knows I'm tough enough (I am tough, I am loved)

We've got a lot to learn (we're alive, we are loved)

God knows we're worth it (and we're worth it)

I won't give up on us

Even if the skies get rough

I'm giving you all my love

I'm still looking up

Bezemen...

Geen half jaar op blote voeten deze keer, maar slechts 5 dagen... er wordt flink gebezemd...

'Alles wat ik de laatste dagen gedaan heb is mijn huis op orde brengen. Ik ben de meubels aan het opruimen, maar ook ben ik de dingen van vroeger in mijn hart en mijn gedachten aan het schoonmaken door ze te ontdoen van oude schaduwzijden die daar niet meer horen.'

[uit: 'Van Dag tot Dag' - Wie inspireerde Gibran? Brief 26 november 1911- Kahlil Gibran]

Ooit...

I follow the night

Can't stand the light

When will I begin

My life again

Why live life from dream to dream

And dread the day that dreaming ends

It's a man's world...

Hoorde ze vandaag allebei voorbijkomen. Hoogste tijd om ze aan elkaar te plakken...

but it wouldn't be nothing, nothing without a...

I am you and what I see is me...

Magisch nummer! De eerste keer dat ik het hoorde was 's avonds laat tijdens een autorit langs de IJssel. De volle maan schitterde in het megahoge water van de overstroomde IJssel. Perfecte setting... Sindsdien loopt het nummer als een rode draad door mijn leven.

Strangers passing in the street

By chance two separate glances meet

And I am you and what I see is me

Juweeltje

Uit de categorie 'juweeltjes om in te lijsten'... zo'n nummer én geweldige uitvoering waarbij de tranen spontaan over mijn wangen lopen...

De andere kant van de streep...

In februari was ik druk bezig met het trekken van een streep, iedere dag opnieuw. Het heeft nog een paar weken geduurd, maar het is gelukt... de beruchte, ongrijpbare glibberstreep is getrokken... definitief!

En nu sta ik dus al een paar weken aan de andere kant van de streep, soort van ondoordringbaar, vlijmscherp en loeistrak, zo stevig is hij wel, maar hoe ga je daar nu weer mee om?

Het is echt waar, woorden kunnen teruggenomen worden, 'sorry' dat kan ook, maar het gevoel dat iemand je geeft als de woorden uitgesproken worden, dat verdwijnt nooit. Ook niet als de streep getrokken is...

Get the funk out...

No rotten apple's gonna spoil my fun!!!

Geketend in mijn bolletje...

Gevangen in je zorgen, hersenspinsels, 'wat als-gedachten', 'wat-vindt-gedachten' enz. Wie heeft er geen last van? Als hier kampioenschappen voor zouden worden gehouden, dan zou het een zware strijd worden met heel veel deelnemers.

De afgelopen maanden is het mij ondanks alle zorgeloze vrijheid op blote voeten in ieder geval niet gelukt te voorkomen dat mijn hoofd af en toe met mijn gedachten op de loop ging. Je ervan bewust zijn en de mallemolen op tijd stil zetten is natuurlijk al winst, maar wat zou het toch fijn zijn als die mallemolen gewoon never nooit meer aan zou gaan...

Ik ben een fan van Kahlil Gibran en mooie teksten, dat zal inmiddels wel zijn opgevallen, en ook over deze mallemolen heeft hij weer mooie woorden geschreven.

Vrij zijn in mijn eigen bolletje... dat moet toch te doen zijn...

***************************************************

Je dagen hoeven niet zonder zorgen te zijn en je nachten niet zonder behoeften en verdriet om echt vrij te zijn.
En juist door boven deze lasten uit te komen, zul je vrij zijn en zonder ketenen.
...
Wat je wenst en wat je vreest, wat je tegenstaat en wat je koestert, wat je nastreeft of ontvlucht, alles houdt elkaar in een voortdurende omhelzing staande.
Dat alles klampt zich aan elkaar vast in jou, als licht en schaduw.
En wanneer de schaduw vervaagt tot niets, wordt het licht, dat blijft,
zelf de schaduw van een ander licht.
En wanneer jouw vrijheid de ketenen verbreekt, wordt ze zelf de keten van een grotere vrijheid.

[uit: De Profeet - Kahlil Gibran]

Verstoppertje...

Laten we verstoppertje spelen.

Als je je verstopt in mijn hart,

kan ik je gemakkelijk vinden,

maar als je je achter jezelf verstopt,

heeft het geen zin je te zoeken.

Vreemd dat je medelijden hebt

met wie traag ter been zijn

en niet met wie traag van begrip zijn.

en dat je meer medelijden hebt

met wie blind van oog

dan met wie blind van hart zijn.

Wijsheid houdt op wijsheid te zijn

wanneer ze te trots wordt

om te huilen,

te ernstig om te lachen

en te zeer van zichzelf vervuld

om iets anders te zien dan zichzelf.

[uit: Zand en schuim - Kahlil Gibran]

No return and no deposit...

It's one life and there's no return and no deposit

One life, so it's time to open up your closet!

Taurus...

Vandaag bij De Slegte voor 3 euro een prachtig mooi boekje gescoord met tekeningen, foto's en gedichten van André Schulten. Ik had nog nooit van hem gehoord, maar na een paar bladzijden bladeren was ik meteen verkocht, erg mooi, aansprekend en inspirerend. Dit gedicht met tekening spreekt mij uiteraard reuze aan als rasechte volbloed Stier...

[uit: het klopt - André Schulten]

Koorddansen...

Strepen, grenzen, balans... aantrekken & afstoten, geven & nemen. Wie bepaalt wat en hoe ga je ermee om als de grenzen steeds verschuiven of ongelijk zijn? Mag ieder hetzelfde of mag de een net iets meer dan de ander? Het voelt soms als koorddansen, en dan vooral heel erg ongeoefend. Vooruit, achteruit, stukje naar links, stukje naar rechts, naar beneden donderen, opstaan en daar gaan we weer... van voor af aan... En hoe lang ga je daar dan mee door? En wie bepaalt wat dus? Dat zou niet eens een vraag moet zijn, ieder bepaalt zijn eigen grenzen, maar zo simpel als het lijkt, zo makkelijk is het in de praktijk niet, niet altijd in ieder geval. 

Deze tekst kwam ik net tegen, hij past wel... Inlijsten, ophangen en uit het hoofd leren!

***************************************************

Er bestaat een woord dat veel mensen maar met moeite in de mond nemen: nee.

Wie nooit nee zegt, vindt zichzelf een genereus, begripvol en beschaafd mens, want nee zegt men niet,

het riekt naar egoïsme, getuigt van weinig spiritualiteit.

Een strijder van het licht trapt niet in de val.

Soms kan iemand ja tegen een ander

en tegelijkertijd nee tegen zichzelf zeggen.

Daarom komt er nooit een ja over zijn lippen,

als zijn hart nee zegt.

[Uit: De strijders van het licht - Paulo Coelho]

***************************************************

Aanbevelingen...

Ik let er eigenlijk zelden op, de aanbevelingen die You Tube in de marge doet. Maar als ik er op let... dan zijn het blijvers. Een paar maanden geleden kwam ik zo bij Trust in your love en dus bij Bliss terecht. Als het vinyl was geweest, dan waren de groeven inmiddels verdwenen, zo vaak draai ik Bliss.

Een paar minuten geleden zag ik dit nummer vanuit mijn ooghoek in het lijstje rechts op mijn scherm. Klik... et voilà... ik heb er weer een blijver bij! Wat een gave, mooie uitvoering! Zo goed, dat ik het origineel op moest zoeken om weer even te weten hoe het ook alweer klonk, dat origineel...

De cirkel is rond...

Via Woman, de Editors, Bliss, nog meer Anouk en nog veel meer wijsjes, strepen trekkend gewoon weer terug bij............. Womaaannnnnn, mijn wijsje van het najaar van 2011! De cirkel is rond! Joehoe!!! Die gaat weer vaak voorbij komen :o)))

Gewond...

"Het mag dan een natuurlijke impuls zijn om van elkaar te houden, maar hoe kunnen we nu van iemand houden als ons eigen hart in de knel zit? Hoe kunnen we nu iemand binnen laten als we onszelf niet naar buiten kunnen laten gaan?"

[uit: De dans van het gewonde hart - Gabrielle Roth]

Die verdomde glibberstreep...

Begin dit jaar heb ik een paar afspraken met mezelf gemaakt. Een van die afspraken is geen energie steken in mensen die alleen maar energie kosten, die geen energie in mij steken enz. Iedereen kent ze wel. Keer op keer ga je door en denk je 'dit was echt de laatste keer'.

En toch... ik ben al weken een vette streep aan het trekken, maar het is die rottige, beruchte glibberstreep. Het lukt maar niet... don't ask why... ergens ben ik een point of no return voorbij gegaan en ik heb het gewoon gemist, of genegeerd, dat kan natuurlijk ook.

En nu... strepen trekken dus en er iedere dag opnieuw overheen gaan en weer een nieuwe streep trekken.

Maar het gaat lukken... ooit... en dan staat er een dikke, vette echte streep die met geen mogelijkheid te overschrijden is, door niemand!

Strepen...

Gisteravond heb ik er weer één getrokken, een dikke, vette streep, een lijn, een grens. Tot hier niet verder, klaar, grens bereikt en toch... ik ga er weer over heen, ongetwijfeld. Of beter (?) gezegd, ik ben er al weer overheen, onderweg naar een nieuwe streep...

De ene streep is de andere niet. Je hebt makkelijke, gewoon klaar, streep eronder en doorgaan met leven. Je hebt lastige, maar het lukt wel. En je hebt van die ongrijpbare, bijna onzichtbare glibberstrepen. Je trekt een streep, maar op de een of andere manier blijf je strepen trekken. Steeds een stukje verder...
Toon Tellegen schreef er een mooi gedicht over...

Een streep

Ik trok een streep
tot hier,
nooit ga ik verder dan hier.

Toen ik verder ging
trok ik een nieuwe streep,
en nog een streep.

De zon scheen
en overal zag ik mensen,
en iedereen trok een streep
iedereen ging verder.

[Toon Tellegen]

Ik moet nog zoveel leren...

Mooi, breekbaar, puur en herkenbaar...

Reddeloos verloren...

Het is de hoogste tijd een van mijn favoriete nummers van Anouk in te lijsten in een blog. Enjoy!

Lost

If roses are meant to be red

And violets to be blue

Why isn't my heart meant for you

My hands are longing to touch you

But I can barely breathe

Starry eyes that make me melt

Right in front of me

Lost in this world

I even get lost in this song

And when the lights go down

That is where I'll be found

This music's irresistible

Your voice makes my skin crawl

Innocent and pure

I guess you heard it all before

Mister Inaccessible

Will this ever change

One thing that remains the same

You're still a picture in a frame

Lost in this world

I even get lost in this song

And when the lights go down

That is where I'll be found

I get lost in this world

I get lost in your eyes

And when the lights go down

That's where I'll be found

Yeah yeah

Lost in this world

I get lost in your eyes

And when the lights go down

Am I the only one

Ooh