Als een waterlelie...

De waterlelie

Ik heb de witte water-lelie lief,
Daar die zo blank is en zo stil haar kroon
uitplooit in 't licht.

Rijzend uit donker-koele vijvergrond,
heeft zij het licht gevonden en ontsloot
toen blij het gouden hart.

Nu rust zij peinzend op het watervlak
en wenst niet meer...

[Frederik van Eeden]

Onvoorwaardelijk...

Onvoorwaardelijk

Vrijheid

=

Blijheid

Ruimte

Rust

Flow

Tot stuifas...

Zomaar een mooie dag... meewaaien met de wind... Terechtkomen in Bredevoort waar je een kanon kon afschieten. Bourgondisch lunchen, verliefd worden op een prachtige Boeddha, mooie gesprekken...

Bijna alle boekenwinkels gesloten, maar toch... Er was er één open... Ik pakte een dichtbundeltje uit de boekenkast, sloeg hem open... en was verkocht... Een variant op een prachtige tekst van Kahlil Gibran... wat mij betreft...

*********************************

De Liefde

De liefde lijkt de zachtste slavernij,

Dat weten zelfs de blinden en de doven,

Ik echter weet, wat weinigen geloven,

Dat ware vriendschap zachter is dan zij.

De liefde zal met vurige dweperij

Zichzelf, door zichzelf te verteren, doven;

Maar van mijn vriend kan niets mij ooit beroven,

Totdat er niets dan stuifas blijft van mij.

Hij zegt mij enkel kille, dwarse dingen,

Hij spot met mij, heeft mij al lang vergeten,

Toch vond ik nooit op hem iets af te dingen.

Nooit zal ik zijn hand in de mijne weten,

Maar steeds blijf ik hem nieuwe lof toezingen,

En wat men looft, dat heeft de geest bezeten.

[August von Platen, vertaald door Paul Claes; uit De liefste]

100 dagen...

Ruim 2 jaar geleden deed ik iets wat de meeste mensen in mijn omgeving niet begrepen... in "crisis"tijd een vaste baan opzeggen en besluiten voor onbepaalde tijd baanloos (en dus inkomensloos) door het leven te te gaan...
De onbepaalde tijd werd uiteindelijk bijna een half jaar en ik heb er geen seconde spijt van gehad... het was een waardevolle, mooie tijd. Nieuwe mensen, nieuwe inzichten, tijd voor alles waarvoor je meestal geen tijd neemt (dom!) als je in de mallemolen van de dagelijkse waan mee draait.

In die periode liep ik ook tegen het boek Leven van 1 euro per dag aan. Lekker toepasselijk als je inkomensloos door het leven gaat, maar vooral een ontzettend leuk boek om te lezen. Geen zuur bezuinigingsverhaal, maar een bevrijdende ontdekkingsreis vol humor. De schrijfster is een ander, blijer en gelukkiger, mens na een jaar leven van 1 euro per dag...

Vandaag kwam ik het boekje weer tegen in de boekenkast... dat kan geen toeval zijn. Weer zit ik in een soortgelijke situatie... een mooi kruispunt, leven op de kop, minimale inkomsten... een goed moment om het boek weer te lezen, Kakelbont en P1ppi verder te detoxen en nieuwe wegen in te slaan...

In het kader van de hamster die ik ben, puilen mijn voorraadkasten en diepvries uiteraard weer uit... Ik sluit vandaag een contract af met mijzelf... behalve de onontkoombare uitgaven voor wonen, belastingen, noodzakelijk auto-onderhoud, gezondheid en verse etenswaren als groente, fruit e.d. wordt er geen euro meer uitgegeven aan wat dan ook de komende 100 dagen...

Ik bezem weer verder...

*********************************

Alles wat ik de laatste dagen gedaan heb is mijn huis op orde brengen. 

Ik ben de meubels aan het opruimen, 

maar ook ben ik de dingen van vroeger in mijn hart en mijn gedachten aan het schoonmaken 

door ze te ontdoen van oude schaduwzijden die daar niet meer horen.

[Uit: 'Van dag tot dag' - Wie inspireerde Gibran? Brief 26 november 1911 - Kahlil Gibran] 

De allermooiste vrucht...

 

 

Bezemen!

Loslaten!

Ruimte!

Rust!

Genieten!

Dankbaar!

Inspiratie!

Flow!

Leven!

 

Een paar weken actief knopen doorhakken, bezemen en strepen trekken... het werpt zijn vruchten af...

 

Ik pluk de dag! Dat is de allermooiste vrucht die afgeworpen wordt!

Panta rhei...

Soms, heel soms klik ik weleens op het linkje van @4positiviteit in mijn timeline... En toeval bestaat niet... als ik het doe, is de tekst precies passend bij het moment.

Gisteren begon er zomaar weer van alles te borrelen en te bruisen. Ik had de laatste weken weer eens het gevoel op een dood spoor te zitten, onrust all over, maar gisterochtend was er ineens pats boem weer het 'flow'-gevoel.
Ondanks dat de sollicitatie niet liep zoals gewenst, klopte het gewoon allemaal, de hele dag. Het begon met een prachtige zonsopkomst. In Zwolle word ik altijd erg blij van de stoeptegels, de expositie 'Door geloof gedreven' in het Stedelijk Museum raakte de juiste snaar en bij De Slegte liep ik 'zomaar' tegen twee qua onderwerp totaal verschillende boeken aan die ook precies pasten. 2x een gevalletje 'je oog valt erop en je weet dat het klopt', zonder dat je er eigenlijk in hoeft te kijken of de flaptekst moet lezen.
En alsof er nog niet genoeg flow was. Dankzij een tweet gisteren van @ladystokroos over de netwerkbijeenkomst van Kunstweb Lochem heb ik me daar ook eindelijk maar eens aangemeld en ben ik uiteraard ook aangeschoven bij de bijeenkomst in Harfsen gisteravond. Leuk!

En toen werd het ochtend en vond ik dit gedicht in mijn Twitter timeline. Ik had hem zelf kunnen, of beter gezegd, willen schrijven!

***************************************************

Optimist

Mijn best mogelijke toekomst
waar ik me op voorbereid
ik ga zitten en neem de tijd.
Visualiseren met de ogen dicht
op echt willen en dromen gericht.

Mijn best mogelijke toekomst
diepe wensen ontdekkend
in gedachte al verbazingwekkend.
Enthousiast strevend naar een doel
geeft op zichzelf een heerlijk gevoel.

Mijn best mogelijke toekomst
overwinnend de angstige gedachte
om het mooiste te mogen verwachten.
Glimlachend over mijn kansen
plezierig springen, juichen en dansen.

Mijn beste mogelijke toekomst
is mee waaien met de juiste wind
is doen wat ik nu denk en vind.
Verheugd raak ik er alvast aan gewend
mijn mooie toekomst is wat ik nu uitzend.

[bron: 4positiviteit - Mark]