Me, myself and I...

En zo is het... beslissingen nemen... knoppen omzetten... accepteren en loslaten... overbodige ballast afschudden... ik doe de afgelopen jaren niet anders lijkt het.
Na een lange aanloop zette ik een paar jaar geleden vrij rigoreus iets in gang... alle zekerheden gingen overboord door m'n baan én inkomen op te zeggen... Het was het beste besluit dat ik ooit genomen heb met als basis een heilig vertrouwen dat alles reg sal kom als je je hart volgt. Af en toe donder(de) ik weer in een oude valkuil, maar de ingeslagen weg wordt steeds weer opgepakt...

Als iemand die je bijna dagelijks ziet, ineens out of the blue zegt: "jeeee, wat zie jij er goed uit!" en de weegschaal bijna als vanzelf naar beneden gaat bijstellen, zonder dat je daar meer moeite voor moet doen, dan weet je dat het goed is... de weg is weer gevonden...
Geen idee wat de toekomst brengt, maar ik heb er zin in...

***********************************************

Ogenblik

Hij begreep één belangrijk iets:

beslissingen zijn niet meer dan het begin.

Wanneer je er één neemt,

duik je in feite in een machtige stroom,

die je meevoert naar een plek waarvan

je op het moment van de beslissing niet eens had durven dromen

[uit: 'De Alchemist' - Paulo Coelho]

Streep... Punt!

Soms is een streep ergens onder zetten niet genoeg... 

maar een streep eronder... 

mét een dikke, vette punt erachter... 

dat moet genoeg zijn...

Streep

Punt

Voorwaarts!

**************************************

Ogenblik

Hij begreep één belangrijk iets:

beslissingen zijn niet meer dan het begin.

Wanneer je er één neemt,

duik je in feite in een machtige stroom,

die je meevoert naar een plek waarvan

je op het moment van de beslissing niet eens had durven dromen

[uit: 'De Alchemist' - Paulo Coelho]

de Ander om zeep helpen...

Enjoy life! There's plenty of time to be dead... Al jaren mijn levensmotto... En toch was ik ook een tijdje een beetje, en soms een beetje boel, de Ander zoals Paulo Coelho hem omschrijft. Kom er maar weer eens van af, die geconditioneerde Ander...
en nog moeilijker, de fase ervoor... herkennen en weten... en minstens zo lastig... vervolgens liefdevol de strijd aangaan... met de Ander én met iedereen die de Ander heeft helpen groeien en vormen...
Maar niets is onmogelijk en zolang je nog adem haalt is het nooit te laat...

Zet de Ander bij het grofvuil en LEEF!!!

**************************************************

'De Ander is degene die ze me geleerd hebben te zijn, maar die ik niet ben.
De Ander meent dat het de plicht van de mens is zijn leven te leiden vanuit de idee dat hij geld moet sparen om niet van honger om te komen wanneer hij oud is.
Hij denkt zoveel en maakt zoveel plannen dat hij pas ontdekt dat hij leeft wanneer zijn tijd op Aarde bijna voorbij is.
Maar dan is het te laat.'
'En jij, wie ben jij?'
'Ik ben degene die ieder van ons is, als hij naar zijn hart luistert.
Iemand die zich laat meeslepen door het mysterie van het leven,
die openstaat voor de wonderen,
die blij en enthousiast is over wat hij doet.
Maar de Ander, bang om teleurgesteld te worden,
hield me tegen om tot daden over te gaan.'

[uit: Aan de oever van de Piedra huilde ik - Paulo Coelho]

**************************************************

Op repeat...

Bezemen, bezemen, bezemen... 

Oude jassen die niet meer passen... 

Vasthouden is geen optie... 

Stilstaand water gaat stinken... 

**************************************************

"Je moet de Weg naar Santiago steeds overdoen,

onnodige bagage weggooien,

alleen datgene overhouden waar je geen dag buiten kunt.

Zorgen dat de liefdesenergie vrij kan stromen,

van buiten naar binnen, van binnen naar buiten..."

"Wanneer we afscheid nemen van onze

oude verhalen en op die manier ruimte creëren,

moeten we zien te voorkomen dat

we onszelf met een gevoel van leegte opzadelen.

Daarom moeten we die ruimte snel

- al is het maar provisorisch - opvullen

Hoe?

Met verhalen die anders zijn,

door dingen te doen waar we ons niet

aan durven wagen of die we niet willen.

Op die manier veranderen we.

Op die manier groeit de liefde.

En wanneer de liefde groeit,

groeien wij mee..."

[uit: De Zahir - Paulo Coelho] 

Vertrekken is opnieuw binnenkomen...

Soms zit het mee, soms zit het tegen en soms voel je je ontzettend k*t... Iedereen kent het wel... Knopen doorhakken, strepen zetten, loslaten... het is niet altijd even makkelijk... maar het moet wel!

Het is de enige manier om zelf vrij te zijn... vertrekken is opnieuw binnenkomen...

**************************************

Geluk is soms een zegening

- maar over het algemeen is het een verovering.

Het magische moment van de dag helpt ons te veranderen,

stuurt ons erop uit om onze dromen te verwezenlijken.

We zullen lijden,

moeilijke ogenblikken doormaken,

met vele teleurstellingen geconfronteerd worden

- maar alles is voorbijgaand en laat geen sporen na.

In de toekomst kunnen we achterom kijken,

trots en met ongeloof in eigen kunnen.

[Uit: Aan de oever van de Piedra huilde ik - Paulo Coelho]

Niet vragen, niet denken...

De liefde stelt niet veel vragen,

want zogauw we beginnen te denken, krijgen we angst,

Een angst die onverklaarbaar is en die niet

overgaat door hem in woorden te vertalen.

Misschien is het de angst om niet gewaardeerd te worden,

om niet geaccepteerd te worden,

om de betovering te verbreken.

Het lijkt belachelijk, maar zo is het nu eenmaal.

Daarom moet je niet vragen, maar doen.

Zoals jij zelf al vaak hebt gezegd, je moet risico's nemen.

Morgen vertrek je misschien,

en dan zullen we ons altijd het wonder

van deze dagen blijven herinneren;

...

[uit: Aan de oever van de Piedra huilde ik - Paulo Coelho]

Nieuwe wijn...

Bittere wijn, vieze wijn... Tegen beter weten in heb ik nogal eens een fles gore wijn tot op de bodem leeg gedronken. Oliedom, want voor je het weet geloof je niet meer in goede wijn. Er staat een nieuwe fles op tafel... laat het een goede zijn! Carpe diem!

************************************
Je moet je in het leven nooit schamen.
Aanvaard wat het leven je biedt, en drink de wijnen die voor je staan.
Drink ze allemaal - van sommige maar een slok, van andere de hele fles.
Hoe je dat bepaalt?
Door te proeven.
Je kunt pas weten wat goede wijn is als je ook de wrange geproeft hebt.

[uit: Brida - Paulo Coelho]

************************************

Opstaan en weer doorgaan...

Tijdens het gevecht krijgt de strijder van het licht

vaak slagen te incasseren die hij niet verwachtte.

Hij weet dat in een oorlog ook de vijand veldslagen zal winnen.

Wanneer zoiets gebeurt, treurt hij om de wonden die hij heeft opgelopen.

Hij neemt rust om nieuwe krachten op te doen.

En meteen daarop trekt hij opnieuw

ten strijde om zijn dromen te verwezenlijken.

[uit: Strijders van het licht - Paulo Coelho]

Op deeltijd blote voeten...

Keuzes...
Soms moet je ze al heel snel weer maken...
De cirkel leek rond te zijn...
Maar...
Baan 1 >>> in de praktijk heel anders dan verwacht...
Baan 2 >>> in de praktijk nog veel leuker en interessanter dan verwacht...
Signalen vanuit mijn diepe binnenste >>> al heel snel, heel overduidelijk en niet te missen...
Knopen doorhakken >>> Gelukt!!!

Na vandaag dans ik op deeltijd blote voeten door het leven met een superleuke baan. En daarnaast heb ik weer tijd voor alle leuke, interessante, creatieve mensen en dingen die er verder op mijn pad komen... De ideale combi zoals ik 'm vorig jaar zomer, toen de blotevoetentocht vorm kreeg, voor ogen had... Ik ben een gelukkig mens!!!

Geluk is soms een zegening

- maar over het algemeen is het een verovering.

Het magische moment van de dag helpt ons te veranderen,

stuurt ons erop uit om onze dromen te verwezenlijken.

We zullen lijden,

moeilijke ogenblikken doormaken,

met vele teleurstellingen geconfronteerd worden

- maar alles is voorbijgaand en laat geen sporen na.

In de toekomst kunnen we achterom kijken,

trots en met ongeloof in eigen kunnen.

[Uit: Aan de oever van de Piedra huilde ik - Paulo Coelho]

Blijven bezemen...

Je moet de Weg naar Santiago steeds overdoen,

onnodige bagage weggooien,

alleen datgene overhouden waar je geen dag buiten kunt.

Zorgen dat de liefdesenergie vrij kan stromen,

van buiten naar binnen, van binnen naar buiten.

[uit: De Zahir, Paulo Coelho]

Koorddansen...

Strepen, grenzen, balans... aantrekken & afstoten, geven & nemen. Wie bepaalt wat en hoe ga je ermee om als de grenzen steeds verschuiven of ongelijk zijn? Mag ieder hetzelfde of mag de een net iets meer dan de ander? Het voelt soms als koorddansen, en dan vooral heel erg ongeoefend. Vooruit, achteruit, stukje naar links, stukje naar rechts, naar beneden donderen, opstaan en daar gaan we weer... van voor af aan... En hoe lang ga je daar dan mee door? En wie bepaalt wat dus? Dat zou niet eens een vraag moet zijn, ieder bepaalt zijn eigen grenzen, maar zo simpel als het lijkt, zo makkelijk is het in de praktijk niet, niet altijd in ieder geval. 

Deze tekst kwam ik net tegen, hij past wel... Inlijsten, ophangen en uit het hoofd leren!

***************************************************

Er bestaat een woord dat veel mensen maar met moeite in de mond nemen: nee.

Wie nooit nee zegt, vindt zichzelf een genereus, begripvol en beschaafd mens, want nee zegt men niet,

het riekt naar egoïsme, getuigt van weinig spiritualiteit.

Een strijder van het licht trapt niet in de val.

Soms kan iemand ja tegen een ander

en tegelijkertijd nee tegen zichzelf zeggen.

Daarom komt er nooit een ja over zijn lippen,

als zijn hart nee zegt.

[Uit: De strijders van het licht - Paulo Coelho]

***************************************************

Komen en gaan...

"Mensen dromen meer van terugkomen dan van weggaan.

Als datgene wat je gevonden hebt zuiver is, zal het nooit weggaan.

En je zult ooit kunnen terugkeren.

Als het slechts een lichtflits was,

zoals de explosie van een ster,

dan zul je niets vinden als je terugkomt.

Maar je zult een lichtexplosie hebben gezien.

En dat alleen al is de moeite waard."

[uit: De Alchemist - Paulo Coelho]

Trouw op blote voeten...

Al jaren een van mijn favoriete teksten van Paulo Coelho. En nu weer actueler dan ooit...



*******************************************************

Alles zegt me dat ik op het punt sta een verkeerde beslissing te nemen, maar goed,
niet geschoten is altijd mis.
Wat wil de wereld van mij? Dat ik geen risico's neem?
Dat ik terugga naar waar ik vandaan kom,
en niet de moed heb om 'ja' tegen het leven te zeggen?

Soms komt er geen tweede kans en kun je maar beter
de cadeaus die de wereld je wil geven, aannemen.
Als ik aan iemand of iets trouw moet zijn,
dan is het op de eerste plaats aan mezelf.

[uit: 'Elf minuten' - Paulo Coelho]

Tijd voor nieuwe verhalen

Anouk heeft voor iedere stemming, ieder gevoel, wel een mooi nummer gemaakt. Paulo Coelho heeft dat met al zijn geschreven woorden ook gedaan. Fijn dat er mensen zijn die die gave hebben!
Het afgelopen jaar en zeker ook de afgelopen weken heb ik afscheid genomen van oude verhalen op alle fronten, loslaten is 'my middle name' geworden. Letterlijk en figuurlijk de bezem erdoor. Ruimte creëren. Sommige verhalen gaan in een doosje, te dierbaar om helemaal weg te doen, een stuk of 2, 3 zink ik af in de IJssel met heel veel bakstenen zodat ze vooral nooit meer boven water komen. En dan is er ook nog de letterlijke bezem, de Kringloop is blij met mij, de kliko ook.

Het is tijd voor nieuwe verhalen... Hoe onrustig ik soms ook van het idee word, het is de enige weg... met als graadmeter 'Word ik hier gelukkig van?'.

[uit: 'De Zahir' - Paulo Coelho]
'Wanneer we afscheid nemen van onze oude verhalen en op die manier ruimte creëren, moeten we zien te voorkomen dat we onszelf met een gevoel van leegte opzadelen.
Daarom moeten we die ruimte snel - al is het maar provisorisch - opvullen.'
'Hoe?'
'Met verhalen die anders zijn, door dingen te doen waar we ons niet aan durven wagen of die we niet willen.
Op die manier veranderen we.
Op die manier groeit de liefde.
En wanneer de liefde groeit,
groeien wij mee.'